Iedereen krijgt in het leven te maken met uitdagingen. De vraag is, hoe ga je er mee om? In mijn verhaal delen we inspirerende verhalen.
Vanaf de basisschool al angstig
Marjolein groeit op in een fijn gezin dat bestaat uit haar ouders en oudere broer. Als klein meisje is ze heel verlegen en heeft last van verschillende angsten: ‘Ik was een heel bang meisje, al vanaf de basisschool. In de midden- en bovenbouw durfde ik bijvoorbeeld geen boekpresentaties te geven en ik vond het heel spannend om naar de middelbare school te gaan.’ Op de middelbare school waar ze naartoe ging, werd er ook veel gepest. Daardoor hing er een onveilige sfeer en vaak waren zij en haar vriendinnen ook het slachtoffer van de pesterijen.
Zelfbeschadiging
Marjolein: ‘Vanaf dat ik regelmatig werd gepest op de middelbare school begon ik mezelf te beschadigen. Dat hield ik goed verborgen omdat ik wel doorhad dat dat niet normaal was. Ik werd er nog somberder van.’ Hierdoor ging Marjolein zich meer afzonderen, maar niemand had iets door: ‘Op school haalde ik hele goede cijfers, maar ik ging met buikpijn naar school. Als ik uit school kwam zonderde ik mezelf meteen af op mijn kamer. Daar maakte ik mijn huiswerk en beschadigde ik mezelf omdat ik me zo slecht en somber voelde. Dit heb ik jaren zo volgehouden.’
Sociale angst
Vooral in sociale situaties werd Marjolein steeds angstiger. ‘Ik was al bang voor mijn rode hoofd en dat ik zou gaan zweten voordat er überhaupt een vraag aan mij werd gesteld in de klas.’ Hier werd rekening mee gehouden door haar docenten en ze hoefde op de middelbare school geen presentaties te geven of klassikaal vragen te beantwoorden. Marjolein: ’Dat was heel fijn, alleen daardoor werd ik ook meer onzichtbaar in de klas. Hierdoor verloor ik nog meer het contact met mijn omgeving en werd mijn zelfbeeld nog negatiever.’
Geen fijne klik
Tijdens de middelbare school proberen haar ouders er voor haar te zijn. Ze gaan met elkaar naar gezinstherapie maar dat sluit niet goed aan en Marjolein voelt zich weinig begrepen. ‘Naast dat het niet goed met me ging en mijn ouders hier weinig vanaf wisten, was ik ook gewoon een puber. Ik wilde me juist meer losmaken van mijn ouders, zoals elke puber’, vertelt Marjolein verder. Ze gaat naar een psycholoog en trainingen om haar sociale vaardigheden te verbeteren, maar nergens voelt ze zich op haar plek. Ze houdt haar masker op.
Marjolein voelt vaak weinig begrip van haar psycholoog omdat ze het gevoel krijgt dat alle kennis voornamelijk uit boeken kwam. Hier wordt haar interesse in de studie psychologie gewekt: ‘Ik dacht, dit kan ik dan beter zelf gaan proberen. En ik wilde al langer begrijpen wat er “misging” in mijn hoofd.’
'Ik leidde een dubbelleven'
Marjolein haalt haar diploma voor de middelbare school en ze begint aan haar studie psychologie. Ze gaat op kamers wat de band met haar gezin positief verandert. Tijdens haar studententijd maakt ze een aantal nare dingen mee met jongens en alcohol wat haar angsten, negatieve gedachtes en zelfbeschadiging erger maken. ‘Mijn studie ging goed, ik had een baantje en ik had ook een leuke vriend. Mijn omgeving wist nauwelijks van hoe ik mij eigenlijk voelde en wat ik op mijn kamer deed. Heel lang dacht ik zelf dat het erbij hoorde.’ Maar ondertussen werd Marjolein steeds somberder en dacht vaak aan de dood.
Langzaam klimmen uit het dal
‘Ik voelde dat dit niet zo langer door kon gaan en ik meldde me aan bij het angstcentrum van de universiteit waar ik studeerde. Daar kreeg ik een psycholoog die mij voor het eerst het gevoel gaf dat er echt naar mij werd geluisterd en ik werd gezien’, vertelt Marjolein. Na een paar gesprekken met die psycholoog besluiten ze samen dat het beter is voor haar dat ze wordt opgenomen. ‘Dit was eerst een korte opname van twee weken. Later ben ik nog negen maanden opgenomen. Daar voelde ik mij eindelijk veilig genoeg om te delen hoe het echt met mij ging en heb ik hele fijne hulp gekregen’, vertelt ze.
‘Mij heeft het heel erg geholpen toen ik bij mijn opname andere jongeren leerde kennen met vergelijkbare problemen. Daar voelde ik voor het eerst de erkenning en herkenning wat heel fijn was.’ Hierdoor voelde ze zich meer gehoord en begrepen: ‘Je kan dan beter levelen met elkaar.’
Studeren als afleiding
Marjolein lukt het om ondertussen in deze moeilijke tijd in haar leven haar studie psychologie succesvol af te ronden: ‘Dit was echt mijn houvast. Tussen alle behandelingen en opnames door was ik alleen maar aan het studeren. Achteraf gezien best gek en het was wel een uitdaging, maar het was ook een fijne afleiding. Ik haalde goede cijfers en ik heb mijn opleiding kunnen afronden, daar ben ik trots op.’
Harde lessen
‘Die opname van negen maanden was ook heel zwaar. Ik wilde daar constant weg. Maar achteraf gezien heb ik daar vrienden voor het leven gemaakt’, vertelt Marjolein verder. ‘We kennen elkaar door en door en ze zijn er altijd voor me, dat geeft veel steun.’ Ook heeft ze daar geleerd om beter om te kunnen gaan met haar negatieve gedachten: ‘Ik kan nu met meer afstand naar mijn soms negatieve gedachtes kijken. Zonder meteen te denken dat dat de waarheid is, dat helpt enorm.’
'Ik ben liever voor mezelf geworden'
Marjolein: ‘Nog steeds vind ik het leven best zwaar, maar ik ben liever voor mezelf geworden waardoor het makkelijker en leuker is geworden. Ik doe wat ik kan. Voor mensen die elke dag van hot naar her rennen en meerdere hobby's hebben en sporten naast werk heb ik bewondering, maar mij lukt dat niet. En dat is oké.’ Haar grootste uitdaging is nog altijd om haar grenzen aan te voelen en deze te bewaken. ‘Ik kan nog steeds mezelf wel eens voorbijlopen. Alleen weet ik nu hoe ik hier beter mee om kan gaan.’ Ze heeft nu een fijn sociaal vangnet en een goede band met haar gezin. Ook haar vriend en huisdieren betekenen heel veel voor haar en geven haar steun als ze het moeilijk heeft.
Inspiratie voor anderen
‘Nu probeer ik mensen te inspireren met mijn eigen verhaal en ervaringen. Van geen uitweg meer zien en zelfmoordpogingen doen, tot aan daarvan herstellen.’ Door te werken als psycholoog voor 113 Zelfmoordpreventie en mee te werken aan de site Houd Moed met ervaringsverhalen zet Marjolein zich in om anderen te helpen.
Praten over je problemen helpt echt
Marjolein wil vooral meegeven dat iedereen wel eens iets meemaakt en dat het leven niet altijd leuk is, maar dat het zo enorm helpt als je erover praat: ‘Ik heb zelf meegemaakt hoe je je steeds meer kan afzonderen als je niet praat over je problemen. Er niet over praten maakt het alleen maar moeilijker.’ Dat taboe probeert ze nu te doorbreken door haar werk als psycholoog. Marjolein: ‘Zelf heb ik ook eens met 113 gechat toen ik een zelfmoordpoging deed. Zij verwezen mij door naar de crisisdienst van de huisarts en toen ben ik gelukkig meteen geholpen.’
Stap voor stap
‘Je hoeft niet in één keer alles te vertellen bij ons’, vertelt Marjolein over dat contact. ‘Soms verbreekt iemand na een paar seconden de verbinding, omdat het zo spannend is. Dat is niet erg en je hoopt dat diegene terugbelt of op een andere manier hulp zoekt. Door al uit te spreken dat het ook eng is om te praten over je sombere gedachtes en gedachtes aan de dood, open je vaak al een deur.’
Hulp bieden waar kan
Vaak is een zelfmoordpoging niet een impulsieve actie, maar een wanhopige, laatste schreeuw om hulp. Marjolein: ‘Veel mensen denken dat 113 tegen zelfdoding is maar we zijn er vooral tegen dat mensen eenzaam en op een radeloos moment sterven en geen andere uitweg meer zien. We willen juist dat moment bespreekbaar maken en iemand proberen te helpen. En als je contact met ons opneemt en je voelt geen klik met die persoon, geef dat aan of bel nog een keer terug. Er werken zoveel mensen bij onze hulplijn dat je altijd wel iemand anders aan de telefoon krijgt.’
Praten lucht op
Praten over je gedachten lucht op. Maar je kwetsbaar opstellen is niet altijd makkelijk. In dit blog helpen we je op weg. Pieker je vaak? Misschien werkt de STOP-techniek bij jou. In dit blog vind je nog 3 andere tips om piekeren te verminderen én een interessante podcast van De Podcast Psycholoog. Bart Verkuil schreef het boek “De gelukkige piekeraar” en vertelt over de verschillende manieren die kunnen werken om piekeren te verminderen.
Denk je aan zelfmoord? Bel gratis en anoniem 0800-0113 of ga naar Homepage | 113 Zelfmoordpreventie voor informatie of om te chatten. Dit kan 24 uur per dag, 7 dagen per week.
